Görüyorum Artık - Kadriye İnal

Çalışmalarında insan varoluşuna dair özgürlük, kimlik ve benlik türünden sorunları, toplumsal, kültürel ve psiko-sosyal çerçevede ele alan sanatçı, bireysel ifade aracı olarak benimsediği geleneksel figüratif heykel pratiğinde disiplinlerarası dil kullanmanın yanı sıra sınırlarını deneyimlediği tek malzeme üzerinden de üretimini sürdürüyor.

Günlük yaşamın içinden seçtiği kişilere ait imajları, yaratığı kurgusal karakterlerle kolajlayarak gerçekle kurgu arasında gidip gelen bir anlatı oluşturmaya çalışıyor. Bu bir anlamda anonimleşmiş, ara karakterler elde etmesini sağlıyor. Bugüne kadar ürettiği çalışmaların çoğu kadın karakterlerden oluşuyor. Kadını metalaştıran, seyirlik ya da fetiş bir nesne olarak sunan yaklaşımların aksine, onun içsel dünyasından seslenen anlatılar oluşturmaya çabalıyor. Katı bir yüzeyden seslenen, kabuksu bir görselliğe reddiye olarak içeride olan yumuşak zemini görünür kılmayı amaçlıyor. Bu çaba; içeride olanı dışarıya taşırken dışarıdakini içeriye öteleyen, gizlenilmek isteneni örtük bir şekilde ifşa eden ya da yansıtılmak isteneni açık bir şekilde saklayan ara anlatılar oluşturmasına yol açıyor. Bu bağlamda, heykellerinde kullandığı patch-work yöntemi, oluşturmak istediği bu ara zemin ve onun anonim karakterlerinin altını çizer nitelikte önem kazanıyor. Üç boyutun mekansal bağlamda sağladığı güçlü etkinin yanı sıra patch-work tekniğinin yarattığı kolaj görsellik ve kurgu anlatı ile İzleyicinin yabancılaşma ve özdeşleyim kurma arasında bir algıda gidip gelmesini sağlamaya çabalıyor.